آغاز روز هشتم در ICU، فرصتیه برای این‌که لحظه‌ای مکث کنی و ببینی تا این‌جای کار چقدر پیش رفتی.
تنظیمات ونتیلاتور، خواندن گراف‌ها، درک همودینامیک و مراقبت از مسیرهای عروقی—مهارت‌هایی نیستند که با یک‌بار دیدن، ماندگار بشن.
در این نیم‌ساعت، همه‌چیز مرور می‌شه تا پایه‌هات برای ورود به مباحث پیشرفته‌تر، مثل دی‌سینکرونی، شکست ونتیلاتوری، و weaning آماده باشه.

🔄 چه مهارت‌هایی مرور می‌شن؟

🧠 تنظیم پارامترهای پایه ونتیلاتور
– TV، RR، FiO₂، PEEP، Rise Time
– چرا این عدد؟ چرا الان؟
– چه تأثیری بر اکسیژناسیون و تهویه داره؟

📈 بررسی و تحلیل گراف‌های تنفسی
– Flow-Time برای تشخیص حبس هوا
– Pressure-Time برای درک تلاش بیمار
– Volume-Time برای بررسی کامل بودن دم و بازدم

❤️‍🔥 تفسیر همودینامیک در ارتباط با تهویه
– CVP، BP، HR
– چطور PEEP بالا باعث افت CO می‌شه؟
– چرا تنظیمات تهویه باید با وضعیت قلب هماهنگ باشه؟

🩸 مراقبت از کاتترها و مسیرهای عروقی
– تفاوت مراقبت از کاتتر محیطی و مرکزی
– فیکس‌کردن ایمن، پانسمان استریل، شست‌وشو و پیشگیری از عفونت

❓چه پرسش‌هایی باید در این جلسه پاسخ داده بشه؟

📌 «اگر بیمار فشار خونش افت کنه ولی ABG خوب باشه، مشکل از تهویست یا گردش خون؟»
📌 «از کجا بفهمم بیمار با ونتیلاتور هماهنگه یا نه؟»
📌 «وقتی گراف صاف نیست، باید چی رو چک کنم؟»
📌 «CVP بالا همیشه یعنی بیمار overloadedـه؟»
📌 «چه زمانی باید به فکر تعویض فیلتر یا مدار بیفتم؟»

🎯 هدف این بخش

✅ تثبیت یادگیری پیشین
✅ پاسخ‌دادن به ابهامات فنی و بالینی
✅ آماده‌سازی ذهنی برای ورود به سطح پیشرفته‌تر مراقبت تنفسی
✅ ارزیابی ضمنی از درک دانشجو برای برنامه‌ریزی آموزش‌های روز هشتم

در ICU، حرفه‌ای شدن یعنی تکرار، سؤال، اصلاح و ساختن دانش روی تجربه.
این نیم‌ساعت، پلیه بین مهارت‌های پایه‌ای و تصمیم‌گیری‌های پیشرفته‌تر. آماده شو برای پرواز به مرحله بعد. 🔁🫁✅

در این بخش وارد لایه‌ی عمیق‌تری از تهویه مکانیکی می‌شویم.
فهم تفاوت بین مد حجمی و فشاری، تفسیر صحیح پارامترها، و اعمال تغییرات دقیق در پاسخ به وضعیت بیمار، نشانه‌ی یک پرستار ICU حرفه‌ای‌ست.
مربی در این جلسه، با ارائه‌ی سناریوهای بالینی، به دانشجویان کمک می‌کند تا تنظیمات ونتیلاتور را به‌صورت هدفمند و تطبیقی انجام دهند.

🔁 تفاوت کلیدی بین دو مد پرکاربرد: VC و PC

🔹 Volume Control (کنترل حجمی):
– پارامتر تنظیمی: حجم جاری (VT)
– فشار بسته به مقاومت راه هوایی و کمپلیانس تغییر می‌کند
✅ کنترل دقیق تهویه (CO₂)، ولی ممکن است فشار بالا برود و آسیب ایجاد کند

🔹 Pressure Control (کنترل فشاری):
– پارامتر تنظیمی: فشار دمی (Inspiratory Pressure)
– حجم واردشده به ریه متغیر است
✅ مناسب برای بیماران با کمپلیانس پایین (ARDS)، اما نیازمند پایش دقیق VT

📊 تفسیر و تنظیم پیشرفته پارامترها

1. VT (Tidal Volume):

✅ در VC تنظیم‌شده، در PC پایش‌شده
📍 مقدار توصیه‌شده: 6–8 ml/kg (وزن ایده‌آل)
⚠️ در ARDS → کاهش به 4–6 ml/kg برای پیشگیری از VILI

2. PEEP (Positive End-Expiratory Pressure):

✅ حفظ آلوئول‌های باز در پایان بازدم
📍 افزایش در هیپوکسمی (مثلاً ARDS)
⚠️ بیش از حد بالا → کاهش بازگشت وریدی، افت فشار خون

3. FiO₂ (Fraction of Inspired Oxygen):

✅ درصد اکسیژن ورودی (21%–100%)
📍 هدف: SpO₂ حدود 92–96%
⚠️ استفاده طولانی از FiO₂ بالا → خطر سمیت اکسیژن و آسیب ریوی

4. Rate (تنفس در دقیقه):

✅ افزایش → کاهش PaCO₂
📍 در آلکالوز تنفسی یا افت CO₂ باید کاهش یابد
⚠️ بالا بودن بیش از حد → حبس هوا، افزایش فشار داخل قفسه سینه

5. Pressure Support (در PSV یا SIMV):

✅ کمک به تنفس خودبخودی بیمار
📍 معمولاً بین 5–15 cmH₂O
✅ هرچه PS بیشتر، بار تنفسی بیمار کمتر
⚠️ اگر زیاد باشد، بیمار وابسته می‌شود؛ اگر کم باشد، خسته می‌شود

6. Flow Trigger (حساسیت تحریک):

✅ تعیین می‌کند دستگاه با چه حجمی از تلاش تنفسی، دم را شروع کند
📍 حساسیت بالا = پاسخ سریع به تلاش بیمار
📍 حساسیت پایین = تأخیر در شروع دم یا عدم تحریک دستگاه
⚠️ حساسیت زیاد ممکن است منجر به اتوسایکلینگ شود

👨‍⚕️ تمرین بالینی با کیس‌های فرضی

📌 کیس ۱: بیمار با COPD و CO₂ بالا
✅ کاهش Rate، افزایش PS، زمان بازدم طولانی‌تر
✅ Flow Trigger پایین برای کاهش خستگی بیمار

📌 کیس ۲: ARDS با هیپوکسمی شدید
✅ مد PC، کاهش VT، افزایش PEEP و FiO₂
✅ پایش گراف فشار و حجم برای پیشگیری از باروتروما

📌 کیس ۳: بیمار پس از عمل با RR بالا و pH آلکالوز
✅ بررسی علت استرس یا درد
✅ کاهش Rate و تنظیم مجدد PS

🎯 نکات طلایی در تنظیم پیشرفته ونتیلاتور

🧠 درک عملکرد هر پارامتر جداگانه کافی نیست؛ باید ارتباط آن‌ها را بفهمی
📈 هر تغییر در یک پارامتر، بر سایر پارامترها و گراف‌ها اثر دارد
📋 تنظیم هدفمند بر اساس ABG، وضعیت تنفسی، گراف و علائم بیمار انجام شود
🛡️ هر ونتیلاتور یک ابزار نجات است—اما فقط وقتی که با دقت و درک تنظیم شود

تهویه مکانیکی فقط یک سری عدد نیست—
ترکیبی از علم، تحلیل بالینی، و تطابق مداوم با وضعیت بیمار است.
امروز با تسلط بر تنظیمات پیشرفته، یک گام به تصمیم‌گیری مستقل بالینی نزدیک‌تر می‌شی.
💻🫁📊✅

یاد گرفتن تنظیمات ونتیلاتور فقط نیمی از مسیر تهویه مؤثره—نیمه‌ی دوم اینه که بفهمی آیا این تنظیمات واقعاً دارن برای بیمار جواب می‌دن یا نه.
در این بخش، تو یاد می‌گیری از روی علائم، گراف‌ها، نتایج آزمایش و ظاهر بالینی بیمار بفهمی آیا تنظیمات فعلی مؤثرند یا نیاز به تغییر دارند.
در ادامه هم با سناریوهای بالینی تمرین می‌کنی که این تحلیل رو در عمل انجام بدی.

🧠 شاخص‌های کلیدی برای بررسی پاسخ بیمار به تهویه

1. SpO₂ – سطح اکسیژن خون محیطی

🔹 مقدار نرمال: 92–96٪
🔸 SpO₂ پایین → اکسیژناسیون ناکافی → بررسی FiO₂، PEEP، وضعیت راه هوایی
🔸 SpO₂ بیش از 98٪ با FiO₂ بالا → خطر O₂ toxicity → کاهش تدریجی FiO₂ بررسی شود

2. ABG – گازهای خون شریانی

📉 اطلاعات دقیق دربارهٔ تهویه (CO₂) و اکسیژناسیون (O₂)

– PaO₂ پایین → افزایش PEEP یا FiO₂
– PaCO₂ بالا → نیاز به افزایش TV یا RR
– pH پایین → اسیدوز تنفسی → تهویه ناکافی
– pH بالا → آلکالوز تنفسی → تهویه بیش از حد

🧪 هر تغییر در تنظیمات باید بعد از ABG مجدد بررسی شود

3. گراف‌های تنفسی روی مانیتور

📊 مشاهدات دقیق از منحنی‌ها:

– Flow-Time: آیا بازدم کامل انجام شده؟
– Pressure-Time: تلاش بیمار چطور دیده می‌شود؟
– Volume-Time: آیا حجم کافی وارد ریه می‌شود؟

🔍 علائم دی‌سینکرونی، حبس هوا، قطع تنفس یا نشت هوا از همین منحنی‌ها دیده می‌شن

4. مشاهده وضعیت بالینی بیمار

🩺 قفسه سینه، رنگ پوست، تعریق، سطح هوشیاری، دیسترس تنفسی

– حرکات قفسه سینه باید نرم، متقارن و هماهنگ با دستگاه باشد
– اگر بیمار بی‌قرار، مضطرب یا دچار تاکی‌کاردی است، تهویه بررسی شود
– در صورت مشاهده استفاده از عضلات فرعی تنفس، تنظیمات ناکافی هستند

5. تطبیق با تنفس خودبخودی بیمار

✅ در مدهایی مانند SIMV، PSV یا CPAP، باید دید بیمار چگونه با دستگاه همکاری می‌کند
– آیا دستگاه به‌موقع پاسخ می‌دهد؟
– آیا تلاش‌های تنفسی بیمار به‌درستی تشخیص داده می‌شوند؟
– آیا بار تنفسی بیش از حد روی بیمار افتاده یا بالعکس، دستگاه بیش‌ازحد حمایت می‌کند؟

🛠️ تمرین عملی: تحلیل و تطبیق تنظیمات با وضعیت بیمار

مربی سناریوهایی ارائه می‌دهد، مانند:

📌 بیمار با pH پایین، PaCO₂ بالا، گراف با پایان بازدم ناقص
✅ افزایش RR، کاهش I-time، افزایش زمان بازدم، بررسی حبس هوا

📌 بیمار با SpO₂ 86%، FiO₂ 100%، BP پایین، CVP بالا
✅ احتمالاً PEEP زیاد → کاهش PEEP، افزایش FiO₂ با احتیاط، بررسی مایعات

📌 بیمار آرام اما با PaO₂ بالا و FiO₂ بالا
✅ کاهش تدریجی FiO₂ برای جلوگیری از سمیت اکسیژن

🎯 نکات طلایی ارزیابی حرفه‌ای پاسخ به تهویه

🧠 تهویه خوب یعنی پاسخ خوب، نه عدد بالا
📋 تنظیمات خوب، بدون بررسی ABG و بیمار، فقط «حدس» محسوب می‌شن
📊 هیچ گرافی به‌تنهایی کامل نیست؛ همیشه همه‌ی داده‌ها رو کنار هم ببین
🫁 بیمار و دستگاه باید با هم همراه باشن—نه در جنگ

در ICU، تنظیم کردن دستگاه کافی نیست—
باید بلد باشی «جواب بدن بیمار» رو بخونی و از روی اون تصمیم‌ بگیری.
📈💨🧠✅

تزریق خون یکی از حساس‌ترین اقدامات پرستاری در ICU است—هم نجات‌دهنده است، هم پرریسک.
پیش از باز کردن کیسه خون، تو باید مطمئن باشی که:
✔️ خون درست برای بیمار درسته
✔️ شرایط نگهداری مناسب بوده
✔️ و بدن بیمار آمادگی دریافتش رو داره.
در این جلسه، تو با تمام مراحل قبل از تزریق فرآورده خونی آشنا می‌شی و یاد می‌گیری چطور با دقت و حرفه‌ای عمل کنی.

🔍 مراحل آماده‌سازی پیش از تزریق خون

🔹 1. بررسی کارت شناسایی بیمار

🧾 مطابقت کامل بین:
– نام و نام خانوادگی
– کد ملی یا شناسه بیمارستانی
– شماره پرونده
– برچسب روی کیسه خون و دستور پزشک

📌 کوچک‌ترین مغایرت = توقف فرایند و گزارش فوری

🔹 2. چک گروه خونی و Rh

🅰️🅱️🆎🅾️
– بررسی گروه خونی بیمار و فرآورده
– مطابقت Rh (مثلاً Rh– نباید Rh+ بگیره مگر شرایط خاص)
– اگر کیسه فاقد برچسب واضح بود یا تردیدی در خواندن بود → استفاده ممنوع

🔹 3. بررسی تاریخ انقضا و شرایط نگهداری خون

📦 کنترل موارد زیر ضروری است:

✅ تاریخ انقضا
✅ عدم وجود لخته، تغییر رنگ، حباب یا رسوب
✅ دمای نگهداری صحیح (معمولاً ۲–۶ درجه سانتی‌گراد)
✅ خون از یخچال بانک خون یا انتقال ایمن دریافت شده باشد (نه از کیف دستی!)

🔹 4. آماده‌سازی تجهیزات و فیلتر تزریق

🩸 باید آماده باشند:

– ست مخصوص تزریق خون با فیلتر میکروبی
– سرم نرمال‌سالین (هیچ سرم دیگری مجاز نیست)
– سرنگ، برچسب، برگه ثبت علائم، دستگاه فشار خون، پالس اکسیمتری
– مسیر وریدی سالم و مطمئن

🔹 5. ثبت علائم حیاتی پایه قبل از شروع

📋 حداقل باید ثبت شوند:

– فشار خون
– ضربان قلب
– درجه حرارت
– تنفس
– SpO₂

🧠 این اطلاعات خط پایه برای مقایسه در طول تزریق استفاده می‌شن

⏰ اهمیت زمان‌بندی و آمادگی گزارش واکنش‌ها

📍 پس از تحویل خون، حداکثر تا ۳۰ دقیقه باید تزریق شروع شود
📍 در ۱۵ دقیقه اول تزریق، بیمار باید تحت نظارت مداوم باشد
📍 هر گونه علائم غیرطبیعی باید فوراً گزارش و تزریق متوقف شود:

🚨 لرز، تب، کهیر، تنگی نفس، درد قفسه سینه، تهوع، اضطراب شدید، یا تغییر ناگهانی فشار خون

🎯 نکات طلایی پیش از تزریق خون

🧠 همیشه از مغزت استفاده کن، نه صرفاً از چک‌لیست
🛡️ هیچ‌وقت فرض نکن کیسه خون درسته—همیشه چک کن
📋 ثبت کامل قبل از تزریق، نشانه‌ی مراقبت حرفه‌ایه
👁️ نگاهت، بزرگ‌ترین فیلتر محافظ بیمارته

یک اشتباه کوچک در تزریق خون، می‌تونه تبدیل به یک واکنش همولیتیک مرگبار بشه.
اما با دقت، آگاهی و توجه تو، خون می‌تونه یک درمان نجات‌بخش باشه.
🩸🧪🧤✅

در ICU، تزریق خون فقط یک «کار فنی» نیست—یک مسئولیت حیاتی و زمان‌محور است که نیاز به دقت، پایش مستمر و آمادگی کامل دارد.
در این بخش، تو یاد می‌گیری چطور حین تزریق خون، ایمنی بیمار رو به‌صورت فعال تضمین کنی، چه علائمی باید زود تشخیص داده بشه، و چطور در صورت بروز عارضه، به‌درستی وارد عمل بشی.

📋 پایش علائم حیاتی حین تزریق خون

✅ پس از شروع تزریق، باید طبق زمان‌بندی مشخص، علائم حیاتی ثبت و تحلیل بشه:

⏱️ قبل از شروع تزریق
📍 BP – HR – RR – T – SpO₂

⏱️ ۱۵ دقیقه اول (بسیار حساس):
📍 کنترل کامل علائم حیاتی
📍 بررسی مستقیم ظاهر، رنگ پوست، سطح هوشیاری و واکنش‌های غیرطبیعی
⚠️ بیشتر واکنش‌های خطرناک در همین ۱۵ دقیقه اول رخ می‌دن

⏱️ هر ۱۵ تا ۳۰ دقیقه تا پایان تزریق:
📍 پایش منظم و مستندسازی
📍 بررسی مداوم مسیر تزریق، سرعت ورود، و علائم سیستمیک

⏱️ ۳۰ دقیقه پس از پایان تزریق:
📍 ثبت پایانی علائم حیاتی
📍 بررسی بیمار از نظر عوارض تأخیری

🛑 بررسی دقیق علائم هشداردهنده حین تزریق

🚨 واکنش آلرژیک: کهیر، خارش، آبریزش، تنگی نفس
🚨 واکنش همولیتیک حاد: تب، لرز، درد پهلو یا کمر، افت فشار ناگهانی، اضطراب، قرمزی ادرار
🚨 واکنش تب غیرهمولیتیک: تب خفیف، لرز بدون علائم دیگر
🚨 واکنش سپتیک: تب بالا، افت شدید فشار، شوک (در صورت آلودگی کیسه خون)

📍 در صورت مشاهده هر یک از موارد فوق:

1. فوراً تزریق را قطع کن
   
   

2. ست تزریق را قطع نکن (برای بررسی آزمایشگاهی نیاز است)
   
   

3. پزشک را مطلع کن و مانیتورینگ را ادامه بده
   
   

4. کیسه و ست را به بانک خون بازگردان
   
   

✅ ثبت در پرونده پرستاری و چک لیست ایمنی خون

📝 حتماً موارد زیر باید ثبت شوند:

– نوع فرآورده تزریق‌شده
– شماره سریال کیسه
– زمان شروع و پایان تزریق
– مقدار تزریق‌شده
– علائم حیاتی در همه‌ی مراحل
– هرگونه واکنش یا عدم واکنش
– نام و امضای پرستار مجری

📋 چک لیست ایمنی خون باید پیش، حین و پس از تزریق کامل شود و در پرونده بیمار بایگانی گردد.

🎯 نکات طلایی برای تزریق ایمن خون در ICU

🛡️ همیشه در ۱۵ دقیقه اول در کنار بیمار بمان
🧠 کوچک‌ترین واکنش غیرعادی را بزرگ فرض کن تا دیر نشه
📋 ثبت ناقص = مسئولیت قانونی و بالینی ناقص
🧴 همه‌ی ست‌ها باید فقط برای خون طراحی شده باشند (با فیلتر میکروبی فعال)

تزریق خون، انتقال زندگی‌ـه—اما فقط وقتی که با دقت، سرعت‌عمل و دانش اجرا بشه.
تو کسی هستی که قراره بین نجات و خطر، مسیر درست رو انتخاب کنه.
🧤🛡️🩸📋✅

در ICU، هر مداخله پزشکی—از یک نمونه‌گیری ساده گرفته تا لوله‌گذاری، انتقال به CT یا انجام سونوگرافی—نیاز به آماده‌سازی دقیق و هماهنگ دارد.
اگر بیمار از نظر فیزیکی، روانی و قانونی آماده نباشد، حتی ساده‌ترین اقدام می‌تواند با خطا، آسیب یا تأخیر مواجه شود.
در این بخش، تو یاد می‌گیری چطور پیش از انجام هر پروسیجر، بیمار، مدارک و محیط را به‌طور کامل آماده کنی.

🧾 اقدامات کلیدی پیش از مداخله

🔹 1. تکمیل چک‌لیست آماده‌سازی بیمار

📋 چک‌لیست یک ابزار نیست، بلکه یک محافظ ایمنی‌ست:

✅ بررسی هویت کامل بیمار (نام، کد، تاریخ تولد)
✅ نوع مداخله و زمان دقیق آن
✅ هماهنگی با تیم انجام‌دهنده (بیهوشی، سونوگرافی، انتقال)
✅ بررسی محدودیت‌های خاص بیمار (آلرژی، افت فشار، مشکل تنفسی)

🔹 2. بررسی و همراه داشتن مدارک لازم

🗂️ قبل از شروع پروسیجر، باید موارد زیر در دسترس باشد:

– پرونده بالینی کامل و به‌روز
– برگه رضایت‌نامه امضا شده توسط همراه بیمار یا خود بیمار (در صورت هوشیاری)
– نتایج آزمایشات قبلی (CBC، PT/PTT، گاز خون، تست‌های تصویربرداری)
– دفترچه بیمه یا برگه معرفی از پزشک معالج (در صورت نیاز)

🔹 3. پایش علائم حیاتی قبل و بعد از مداخله

🩺 ثبت دقیق علائم حیاتی نقش حیاتی در ایمنی دارد:

⏱️ قبل از انجام مداخله:
– فشار خون، ضربان قلب، دمای بدن، تنفس، سطح هوشیاری
– مستندسازی به‌عنوان baseline

⏱️ پس از مداخله:
– پایش و ثبت مجدد علائم به‌ویژه در مداخلات تهاجمی
– بررسی هرگونه تغییر غیرعادی و گزارش فوری در صورت نیاز

🔹 4. روان‌سازی و آرام‌سازی بیمار

🧘‍♀️ حمایت روانی از بیمار بخش مهمی از آماده‌سازی است:

✅ توضیح ساده و قابل فهم در مورد پروسیجر
✅ اطمینان‌بخشی با لحن آرام، تماس چشمی، لمس حمایتی
✅ در صورت اضطراب شدید → اطلاع به پزشک برای آرام‌بخش
✅ پوشاندن مناسب، حفظ حریم خصوصی و پرهیز از اصطلاحات ترسناک در حضور بیمار

📦 مثال‌هایی از مداخلاتی که نیاز به آماده‌سازی دارند:

– Intubation (لوله‌گذاری): آماده‌سازی داروها، ساکشن، مانیتورینگ
– Transfer to CT: بررسی اکسیژن همراه، آمبو، مسیر وریدی، نامه ارجاع
– Sampling: آماده‌سازی وسایل استریل، رعایت آسپتیک، برچسب‌گذاری صحیح
– Bedside ultrasound: باز کردن دسترسی، قرار دادن ژل و مچ‌بند، اطلاع به پزشک

🎯 نکات طلایی برای آماده‌سازی حرفه‌ای بیمار

🧠 آماده‌سازی یعنی پیشگیری؛ هر کاری که از قبل انجام بدی، مانع اشتباه بعدی می‌شه
🛡️ هر پروسیجر ممکنه ناگهانی وارد فاز اورژانس بشه—پیش‌بینی کن
📋 چک‌لیست رو از حفظ نباش—با دقت و با ذهن درگیر کامل کن
🧘‍♂️ آرام کردن بیمار، خودش نیمی از موفقیت پروسیجره

پرستار حرفه‌ای فقط وسیله آماده نمی‌کنه—بیمار رو، مدارک رو، محیط رو و حتی ذهن تیم درمان رو آماده می‌کنه.
تو کسی هستی که با آمادگی‌ت، باعث می‌شی یک مداخله پزشکی، ایمن، سریع و انسانی انجام بشه.
📋🚑🛡️✅

پایان روز هشتم فرصتی است تا آنچه در طول هفته آموخته‌ای، در یک محیط نیمه‌واقعی تمرین کنی—جایی بین آموزش و واقعیت بالینی.
در این بخش، تیم‌های کوچک دانشجویی به‌صورت گروهی روی مانکن شبیه‌سازی‌شده یا کیس واقعی تمرین می‌کنند و مهارت‌های کلیدی روزهای گذشته را مرور، اجرا و تحلیل می‌کنند.

🧪 محورهای تمرین عملی گروهی

🔹 1. تنظیم ونتیلاتور بر اساس وضعیت بیمار

💻 دانشجویان با مشاهده سناریو (ABG، SpO₂، گراف تنفسی، قفسه سینه)،
– مد مناسب را انتخاب می‌کنند
– پارامترهای تهویه (VT, RR, FiO₂, PEEP, PS) را تنظیم می‌نمایند
– و اثر آن را روی بیمار ارزیابی می‌کنند

🔍 آیا تغییرات مناسب بوده؟ آیا گراف‌ها طبیعی شده‌اند؟

🔹 2. تحلیل پاسخ بیمار به تهویه مکانیکی

📈 بررسی ABG، گراف‌ها، علائم حیاتی و سطح هوشیاری برای تشخیص:

– تهویه ناکارآمد
– اکسیژناسیون ناکافی
– دی‌سینکرونی بیمار با دستگاه
– اثر تهویه بر فشار خون یا CO₂

✅ گروه‌ها پیشنهاد تغییر تنظیمات و دلایل بالینی آن‌ها را ارائه می‌دهند

🔹 3. آماده‌سازی و اجرای تزریق خون

🩸 یکی از اعضای تیم چک لیست خون را تکمیل می‌کند:

– تطبیق هویت
– چک گروه خونی، Rh، تاریخ انقضا
– آماده‌سازی تجهیزات و ثبت علائم حیاتی

👀 بقیه تیم مراقبت حین تزریق، پایش ۱۵ دقیقه اول، و ثبت مستندسازی را تمرین می‌کنند

🔹 4. هماهنگی گروهی در آماده‌سازی بیمار برای مداخله پزشکی

📋 تیم به‌صورت شبیه‌سازی‌شده آماده‌سازی بیمار برای پروسیجری مثل CT، سونوگرافی یا لوله‌گذاری را اجرا می‌کند:

– تکمیل پرونده و رضایت‌نامه
– آماده‌سازی بالینی (آرام‌سازی، علائم حیاتی، دسترسی وریدی)
– ثبت کامل در چک‌لیست و تحویل بیمار به تیم مداخله‌گر

🧠 هدف از تمرین گروهی چیست؟

✅ تثبیت مهارت‌ها در شرایط نزدیک به واقعیت
✅ تقویت مهارت کار تیمی و هماهنگی بالینی
✅ تحلیل و حل مسئله در شرایط متغیر
✅ ایجاد اعتماد‌به‌نفس در مدیریت هم‌زمان چند مسئولیت

🎯 نکات کلیدی برای این جلسه

📌 گوش بده، فکر کن، مشارکت کن
📌 اشتباه اینجا فرصت یادگیریه—not تهدید
📌 هر کاری که تمرین می‌کنی، یک‌قدم نزدیک‌ترت می‌کنه به اجرای واقعی
📋 مستندسازی، ثبت منظم و تصمیم‌گیری منطقی، سه رکن اصلی عملکرد تو هستن

تمرین گروهی، جاییه که مهارت‌های پراکنده‌ات کنار هم قرار می‌گیرن و تبدیل می‌شن به عملکرد منسجم بالینی.
امروز تمرین می‌کنی؛ فردا اجرا می‌کنی؛ پس‌فردا از جان بیمار محافظت خواهی کرد.
👨‍⚕️📊🧪✅