▪ تمرین مهارتهای آموزشدادهشده در جلسات گذشته، با تمرکز بر ایمنی، دقت و کنترل عفونت 🔁
▪ آشنایی با مدهای مختلف تهویه غیر تهاجمی (NIPPV) و کاربرد آن در بیماران مختلف (CPAP, BiPAP, AVAPS...) 💨🫁
▪ شناخت تجهیزات مرتبط با تهویه غیر تهاجمی و نحوه انتخاب و تنظیم صحیح پارامترها بر اساس نیاز بیمار ⚙️📉
▪ بررسی پوست بیمار در محلهای تماس ماسک یا بندها، شناسایی زخم فشاری و پیشگیری از آسیب پوستی 🧴🛌
▪ آموزش مراقبت از پوست بر اساس «مقیاس برادن» و سایر ابزارهای معتبر ارزیابی ریسک زخم فشاری 📊
▪ تمرین عملی پانسمان زخم فشاری و مراقبت از آن با تکنیک استریل 🩹🧤
▪ آمادگی بیمار برای جراحیهای اورژانسی یا برنامهریزیشده، از جمله:
بررسی پرونده و رضایتنامه ✍️
اقدامات پیشبیهوشی، اصلاح پوست، آموزش قبل از عمل 💉
اجرای دستورات NPO، بررسی لوازم و هماهنگی با اتاق عمل 🛌🚑
▪ آموزش نحوه اجرای دستورات جراحی ایمن (Safe Surgery Checklist) و مراقبت ایمن پیش از انتقال بیمار به OR ✅
ابتدای روز به مرور عملی نکات مهم جلسات قبل اختصاص دارد: از جمله پایش اکسیژن، تجهیزات تنفسی، گازهای خون، شناسایی عوارض ترانسفیوژن و داروهای استنشاقی.
مربی روی موضوعات ایمنی بیمار، رعایت کنترل عفونت و دقت در اجرای مراقبتها تأکید دارد.
آغاز روز یازدهم فرصتی است برای توقف، نگاه دوباره، و مرور آگاهانهی مسیر یادگیری.
اگرچه مهارتها آموخته شدهاند، اما اجرای ایمن آنهاست که ICU را از یک بخش عادی به یک فضای حرفهای و نجاتدهنده تبدیل میکند.
در این بازه، با راهنمایی مربی، بهصورت گروهی و عملی، تمام نکات مهم جلسات قبل بازبینی میشوند—این بار با نگاه دقیقتری بر ایمنی بیمار، کنترل عفونت و دقت عملیاتی.
🩺 پایش اکسیژن و استفاده از تجهیزات تنفسی
– بررسی درست بودن اتصال شیلنگها، فشار مخزن، کارکرد فلومتر و مرطوبکننده
– اصلاح اشتباهات رایج در گذاشتن ماسک یا کانولا
– تمرین انتخاب ماسک مناسب بر اساس نیاز بیمار
– مرور نکات ایمنی مانند دور بودن از وسایل شعلهزا و فیکسکردن منابع پرتابل
🧪 تفسیر گازهای خون (ABG) و پایش بالینی تنفس
– تشخیص تفاوت بین PaO₂ و SpO₂
– تحلیل وضعیت هیپوکسمی یا هایپرکاپنی
– ارتباط بین تنظیمات ونتیلاتور و نتیجه ABG
– مرور دلایل افت ناگهانی سطح هوشیاری با تحلیل تنفسی
🩸 عوارض ترانسفیوژن و اقدامات فوری در مواجهه با آنها
– شناسایی واکنشهای همولیتیک، تب غیرهمولیتیک، آلرژیک و آنافیلاکسی
– ترتیب درست اقدامات: قطع تزریق، حفظ مسیر وریدی، اطلاعرسانی، ارسال کیسه
– مستندسازی دقیق، ثبت شماره سریال کیسه و ساعت وقوع واکنش
– تأکید ویژه بر پایش ۱۵ دقیقه اول تزریق خون
💊 داروهای استنشاقی (MDI/PDI) و آموزش صحیح به بیمار
– آمادهسازی اسپری، اتصال به اسپیسر، هماهنگی دم و پاف
– شستوشوی دهان بعد از مصرف کورتیکواستروئید
– تمرین آموزش به همراه بیمار درباره دوز، نحوه مصرف و نگهداری دارو
– مرور عوارض ناشی از مصرف نادرست یا عدم همکاری بیمار
✅ رعایت اصول کنترل عفونت در هر مهارت (دستکش، ضدعفونی، وسایل یکبار مصرف)
✅ شناخت موقعیتهای پرخطر برای بیمار (نشتی اکسیژن، ناهماهنگی در دارو، تجهیزات معیوب)
✅ اصلاح رفتارهای شتابزده، ناآگاهانه یا ناقص در حین اجرای پروسیجر
✅ یادآوری این اصل کلیدی: "هر اقدام پرستاری باید اول ایمن باشد، بعد مؤثر."
تو در ICU فقط مراقب علائم نیستی—تو مراقب جان، ایمنی و کرامت بیمار هستی. مرور امروز، فرصتیه برای تبدیل دانش به وجدان کاری.
🛡️🧤📋🔁✅
انواع مدهای NIPPV شامل CPAP، BiPAP و AVAPS آموزش داده میشوند:
🔹 تعریف و تفاوت مدها
🔹 اندیکاسیونهای بالینی (مانند COPD، OSA، نارسایی حاد تنفسی)
🔹 مزایا، محدودیتها، و ملاحظات پرستاری در استفاده از آنها
همه بیماران دچار نارسایی تنفسی قرار نیست لولهگذاری شوند—در بسیاری از موارد، تهویه غیر تهاجمی (NIPPV) میتواند با کاهش فشار کار تنفس، جلوگیری از اینتوبیشن و بهبود تبادل گاز، شرایط را بهنفع بیمار تغییر دهد.
در این بخش، تو با مدهای اصلی NIPPV، تفاوتها، اندیکاسیونها و نقش پرستار در مراقبت از بیماران تحت این نوع تهویه آشنا میشی.
🟢 تعریف:
فشار مثبت ثابتی در طول دم و بازدم در راه هوایی ایجاد میشود.
🎯 کاربرد بالینی:
– بیماران با آپنه خواب انسدادی (OSA)
– ادم ریه کاردیوژنیک
– پیشگیری از کلاپس آلوئولی
✅ مزایا: بهبود اکسیژناسیون، کاهش فشار روی قلب، سادگی تنظیم
⚠️ محدودیت: تحمل پایین در بیماران مضطرب، افزایش فشار داخل قفسه سینه، خطر کاهش برونده قلبی در شوک
🟠 تعریف:
دو سطح فشار متفاوت اعمال میشود:
– IPAP (فشار حین دم) برای کمک به تهویه
– EPAP (فشار حین بازدم) برای باز نگه داشتن آلوئولها
🎯 کاربرد بالینی:
– COPD همراه با احتباس CO₂
– نارسایی تنفسی خفیف تا متوسط
– بیماران با ضعف عضلانی تنفسی (مانند نوروموسکولار)
✅ مزایا: کاهش بار تنفسی، بهبود CO₂، افزایش راحتی بیمار
⚠️ محدودیت: نیاز به همکاری نسبی بیمار، تهوع، خشکی بینی، خطر گاز گرفتن ماسک در خواب
🔵 تعریف:
یک مد تطبیقی که ترکیبی از BiPAP با تنظیم حجم هدف است—دستگاه فشار را بهطور خودکار تنظیم میکند تا حجم دقیقهای مطلوب حفظ شود.
🎯 کاربرد بالینی:
– بیماران نوروموسکولار پیشرفته
– چاقی مفرط با هیپوونتیلاسیون
– نارسایی مزمن تنفسی نیازمند تنظیم حجم پایدار
✅ مزایا: حفظ تهویه پایدار، انعطافپذیری بالا، مناسب در طول شب
⚠️ محدودیت: دستگاههای پیشرفتهتر لازم دارد، نیازمند مانیتورینگ دقیق، تأخیر در پاسخ در شرایط حاد
🔸 اطمینان از آببندی کامل ماسک برای جلوگیری از نشت
🔸 بررسی مکرر تحمل بیمار، ترس، خفگی یا خشکی راه تنفسی
🔸 پایش SpO₂، RR، ABG و سطح هوشیاری
🔸 کنترل پوستی اطراف بینی و گونه برای پیشگیری از زخم فشاری
🔸 آموزش به بیمار: نحوه تنفس، نگهداشتن ماسک، استراحت بین جلسات
✅ CPAP فقط فشار بازدمی دارد، BiPAP فشار دم و بازدم را تنظیم میکند، AVAPS حجم را هدفگذاری میکند
✅ در COPD، BiPAP انتخاب اول است؛ در OSA، CPAP کافی است
✅ تهویه غیر تهاجمی باید با رضایت، همکاری و آموزش مناسب بیمار همراه باشد
تهویه غیر تهاجمی فرصتی است برای نفس کشیدن بدون تیوب—اما تنها در صورتی مؤثره که پرستار به دقت آن را بشناسه، کنترل کنه و بیمار را در مسیر درمان همراه کنه.
💨🫁📈✅
نحوه انتخاب ماسک مناسب (بینی، دهانی، فولفیس)، اتصالات مدار، فیلترها و humidifier مرور میشود.
سپس دانشجویان با کمک مربی پارامترهایی مانند IPAP، EPAP، FiO₂ و backup rate را تنظیم کرده و با کاربرد هرکدام آشنا میشوند.
درمان غیر تهاجمی با CPAP یا BiPAP تنها زمانی مؤثر خواهد بود که تجهیزات آن درست انتخاب، دقیق نصب و هوشمندانه تنظیم شده باشند.
در این بخش، تو یاد میگیری که چطور ماسک، مدار، فیلتر و رطوبتدهنده را درست انتخاب کنی، اتصالات را بررسی کنی، و مهمتر از همه، پارامترهای دستگاه NIPPV را مثل یک پرستار ICU واقعی تنظیم کنی.
✅ بسته به وضعیت بیمار و سطح هوشیاری:
🔹 ماسک بینی (Nasal Mask):
– سبک، قابلتحملتر
– نیازمند تنفس دهانی بسته
📌 مناسب برای بیماران هوشیار با تنفس مؤثر بینی
🔹 ماسک دهانی–بینی (Oronasal Mask):
– پوشش دهان و بینی همزمان
– رایجترین نوع در ICU
📌 مناسب برای بیمارانی که تنفس دهانی دارند یا خوابآلود هستند
🔹 ماسک فولفیس (Full-Face Mask):
– پوشش کامل صورت
– در بیماران بیقرار یا با نشت زیاد
📌 کاربرد در شرایط حاد و وقتی نشت از ماسکهای معمولی قابل کنترل نیست
⚠️ توجه به سایز، فیکسشدن ماسک، فشار روی پوست و پیشگیری از زخم فشاری حیاتی است.
🔹 شیلنگ رابط با قابلیت انعطاف و طول مناسب
🔹 فیلتر ضد باکتریایی/ویروسی برای جلوگیری از انتقال عفونت
🔹 humidifier (مرطوبکننده گرمشونده) برای جلوگیری از خشکی راههای هوایی
🔹 اتصال خروجی به ماسک با دریچههای بازدمی مناسب برای جلوگیری از احتباس CO₂
📌 در بعضی دستگاهها فیلتر بازدمی در خود ماسک تعبیه شده است؛ شناخت مدل دستگاه اهمیت دارد.
دانشجویان با کمک مربی، روی دستگاههای شبیهساز یا واقعی، تنظیم پارامترها را تمرین میکنند:
🔹 IPAP (Inspiratory Positive Airway Pressure):
📈 فشار کمکی در هنگام دم
✅ افزایش IPAP → بهبود تهویه (CO₂↓)
🔹 EPAP (Expiratory Positive Airway Pressure):
📉 فشار نگهدارنده راه هوایی در بازدم
✅ افزایش EPAP → بهبود اکسیژناسیون (O₂↑)
🔹 FiO₂ (Fraction of Inspired Oxygen):
🌬️ درصد اکسیژن دریافتی بیمار
✅ قابل تنظیم از ۲۱٪ تا ۱۰۰٪
📌 در بیماران COPD، باید با احتیاط تنظیم شود
🔹 Backup Rate:
🔁 حداقل تعداد تنفس در دقیقه در صورت کاهش RR خودبخودی
📌 در بیماران با تهویه ناقص یا خواب عمیق کاربرد دارد
✅ تفاوت بین تنظیم برای هیپوکسمی (O₂ کم) و هیپرکاپنی (CO₂ بالا)
✅ شناسایی نشت هوا، تنظیم مجدد ماسک و مدار
✅ پایش بیمار پس از تنظیم: RR، SpO₂، EtCO₂، راحتی تنفس
✅ آشنایی با تنظیمات ایمن اولیه (مثلاً IPAP = 12، EPAP = 5، FiO₂ = 40%)
🛠️ نصب درست مدار، مساوی با نیمی از موفقیت درمانه
🧪 هر تغییر در فشار، مستقیماً روی ABG و راحتی بیمار اثر میگذارد
📋 تمام تنظیمات باید در پرونده و چکلیست تجهیزات ثبت شوند
🗣️ همکاری بیمار، کلید موفقیت NIPPV است—و تو باید اون همکاری رو با آموزش و اطمینان ایجاد کنی
در تهویه غیر تهاجمی، هر پارامتر یک پیام بالینی داره، و هر اتصال درست یک قدم به سمت پیشگیری از اینتوبیشن.
تو کسی هستی که با چک کردن همین تجهیزات ساده، میتونی سرنوشت یک بیمار رو عوض کنی.
⚙️📉🫁✅
بررسی پوست صورت، بینی و گونه در محل تماس ماسک انجام میشود.
مربی روش پیشگیری از زخم فشاری با استفاده از پَد سیلیکونی، فیکس مناسب و تغییر موقعیت را آموزش میدهد. همچنین علائم هشدار آسیبهای پوستی مرور میشود.
در ICU، وقتی ماسکهای NIPPV (مثل BiPAP یا CPAP) روی صورت بیمار قرار میگیرند، فشار مداوم روی پوست میتونه تنها در چند ساعت باعث زخمهای فشاری شدید بشه.
در این بخش، تو یاد میگیری چطور بهدرستی از پوست صورت بیمار در نواحی تماس با ماسک مراقبت کنی، چه علائم خطری رو باید زود تشخیص بدی، و چه اقداماتی برای پیشگیری از زخم باید انجام بدی.
🔸 بینی، بهویژه پل بینی (nasal bridge)
🔸 گونهها و خطوط فک
🔸 اطراف دهان و بالای لب
🔸 پشت سر در صورت استفاده از بندهای نگهدارنده سفت
📌 تماس مداوم ماسک با این نواحی، در صورت عدم مراقبت صحیح، منجر به:
– قرمزی و التهاب
– تاول
– زخم باز
– نکروز موضعی پوست
✅ 1. بررسی دقیق پوست در هر شیفت
– بررسی چشمی قبل و بعد از استفاده از ماسک
– لمس نواحی فشار برای ارزیابی حساسیت یا تورم
– ثبت و گزارش کوچکترین تغییر رنگ یا شکایت از سوزش یا درد
✅ 2. استفاده از پد سیلیکونی یا فوم محافظ
– قرار دادن پد سیلیکونی یا هیدروکلویید نازک روی پل بینی و گونهها
– تغییر روزانهی پدها و بررسی پوست زیر آن
– استفاده از برندهایی با طراحی مخصوص ماسک NIPPV
✅ 3. تنظیم صحیح ماسک و بندها
– ماسک باید نه خیلی سفت باشد که پوست را له کند، نه خیلی شل که نشت هوا ایجاد شود
– بندها بهطور متقارن تنظیم شوند
– فشار بهصورت متناوب در ناحیهی خاص کاهش یابد
📌 هنگام مشاهدهی قرمزی مداوم یا زخم اولیه، فشار ماسک باید در همان ناحیه کاهش یافته یا پد اضافه شود
✅ 4. تغییر موقعیت ماسک و استراحت منقطع
– در صورت امکان، استفاده منقطع از ماسک با فازهای استراحت کوتاه
– تغییر نوع ماسک (مثلاً از فولفیس به ماسک بینی) برای تغییر نقاط فشار
– برنامهریزی شیفتی برای برداشتن ماسک در زمانهای قابل کنترل (مثلاً حین تغذیه یا مراقبتهای دهانی)
🚨 باید فوراً گزارش شوند:
– قرمزی ماندگار بیش از ۳۰ دقیقه
– سوزش یا درد در ناحیه تحت فشار
– پوستهریزی، ترشح یا تورم موضعی
– هرگونه تغییر در رنگ پوست به سمت بنفش یا آبی
📋 تمام تغییرات باید در پرونده ثبت شوند و اقدام اصلاحی انجام گیرد
👁️ دیدهبانی پوست در هر لحظه
🛠️ تطبیق تجهیزات با وضعیت بیمار
📢 آموزش به دانشجویان و همراه بیمار در مراقبت از پوست
📋 مستندسازی دقیق + گزارش زودهنگام
پیشگیری از یک زخم فشاری ساده، میتونه مانع از قطع NIPPV، بستری طولانیتر، و رنج شدید بیمار بشه.
در ICU، یک نگاه دقیق تو به پوست بیمار، میتونه مهمترین مداخله روز باشه.
🧴🛌😷✅
استراحت بین آموزشی برای رفع خستگی ذهنی، تبادل تجربه، مرور نکات و تعامل با مربی 🌿
مقیاس Braden و سایر ابزارهای ارزیابی آسیب فشاری معرفی میشوند. دانشجویان تمرین میکنند چگونه با بررسی حسی، رطوبت، تحرک، تغذیه و اصطکاک، امتیاز بیمار را محاسبه کنند و بر اساس آن برنامه مراقبتی طراحی نمایند.
در ICU، زخم فشاری نهتنها یک عارضه شایع است، بلکه شاخص کیفیت مراقبت پرستاری نیز محسوب میشود.
با استفاده از مقیاس Braden، میتوان بیماران در معرض خطر را بهموقع شناسایی کرد و اقدامات پیشگیرانه را برای آنها طراحی نمود.
مقیاس برادن دارای ۶ زیرمقیاس است. هر زیرمقیاس بین ۱ تا ۴ (یا در یک مورد تا ۳) امتیاز دارد و مجموع امتیاز نهایی بین ۶ تا ۲۳ خواهد بود.
هرچه امتیاز کمتر باشد، ریسک زخم فشاری بیشتر است.
میزان توانایی در پاسخ به ناراحتی ناشی از فشار:
نمره 1: بههیچوجه به ناراحتی پاسخ نمیدهد (هوشیاری کاهشیافته یا عدم درک)
نمره 2: به درد تنها در صورت تحریک واکنش نشان میدهد (مثلاً صدا یا لمس)
نمره 3: بهصورت کلامی یا رفتاری به ناراحتی پاسخ میدهد، ولی ممکن است محدود باشد
نمره 4: بهصورت کامل و طبیعی به ناراحتی پاسخ میدهد
میزان رطوبت پوست به علت ادرار، تعریق یا ترشحات:
نمره 1: پوست دائماً مرطوب است
نمره 2: اغلب مرطوب است (مثلاً تعریق مداوم یا بیاختیاری)
نمره 3: گاهی مرطوب است (مثلاً روزی یک بار)
نمره 4: بندرت مرطوب است (پوست خشک یا فقط گاهی اوقات مرطوب)
سطح حرکت کلی بدن:
نمره 1: کاملاً بیحرکت (بستری کامل بدون تحرک)
نمره 2: تقریباً همیشه در تخت است، گهگاه نشستن
نمره 3: گاهی در راهرو یا تخت حرکت دارد
نمره 4: کاملاً فعال است (حرکت مستقل)
توانایی تغییر وضعیت و جابهجایی در تخت:
نمره 1: هیچ حرکتی ندارد و نمیتواند موقعیتش را عوض کند
نمره 2: تحرک بسیار محدود دارد و عمدتاً به کمک نیاز دارد
نمره 3: تا حدی تحرک دارد، برخی تغییر وضعیتها را انجام میدهد
نمره 4: تحرک کامل دارد و وضعیت خود را بهراحتی تغییر میدهد
میزان دریافت مواد غذایی و مایعات در رژیم روزانه:
نمره 1: تغذیه بسیار ضعیف (نخوردن وعدهها، امتناع از مایعات، NPO طولانی)
نمره 2: تغذیه ضعیف (کمتر از نصف وعدهها، دریافت ناکافی پروتئین)
نمره 3: تغذیه نسبتاً خوب (بیش از نصف وعدهها، دریافت کامل مایعات)
نمره 4: تغذیه کامل و متنوع با دریافت کافی مایعات و مکملها
میزان کشش یا لغزش پوست در زمان جابهجایی:
نمره 1: حرکات مکرر در تخت یا صندلی باعث کشیدگی پوست میشود (کمک زیادی لازم دارد)
نمره 2: گاهی نیاز به کمک دارد، تماس اندکی با سطح دارد
نمره 3: حرکت کاملاً مستقل یا با کمک بسیار کم، بدون کشیدگی قابل توجه
📌 توجه: این زیرمقیاس حداکثر امتیاز ۳ دارد.
پس از جمع امتیاز هر ۶ بخش، تفسیر بهصورت زیر انجام میشود:
۹ یا کمتر: خطر بسیار بالا
۱۰ تا ۱۲: خطر بالا
۱۳ تا ۱۴: خطر متوسط
۱۵ تا ۱۸: خطر کم
بیشتر از ۱۸: خطر بسیار کم
✅ بررسی یک بیمار یا کیس فرضی
✅ امتیازدهی دقیق برای هر زیرمقیاس
✅ محاسبهی امتیاز کلی و تحلیل سطح خطر
✅ طراحی مراقبت متناسب با سطح خطر:
– تغییر وضعیت هر ۲ ساعت
– استفاده از تشک ضدزخم
– بررسی پوست روزانه
– حمایت تغذیهای
– استفاده از پد سیلیکونی و کاهش اصطکاک
مقیاس برادن فقط یک عدد نیست—یک هشدار زودهنگام است. اگر آن را دقیق اجرا کنی، میتوانی زخم فشاری را قبل از آنکه شکل بگیرد، متوقف کنی.
📊🛏️🧠✅
نحوه شناسایی زخم فشاری در مراحل مختلف، انتخاب نوع پانسمان مناسب، آمادهسازی پک استریل، شستوشوی زخم، خشککردن، استفاده از پانسمان هیدروژل، فوم یا گاز استریل و ثبت دقیق در پرونده آموزش داده میشود.
در ICU، زخم فشاری فقط یک آسیب پوستی نیست—علامت بیحرکتی، مراقبت ناقص یا بیماری زمینهای شدید است.
در این بخش، تو یاد میگیری چطور زخم فشاری را مرحلهبهمرحله تشخیص بدی، چطور پانسمان مناسب انتخاب کنی، و چطور با رعایت اصول استریل، زخم را پانسمان کنی و همه چیز را دقیق در پرونده ثبت کنی.
🔹 مرحله 1:
قرمزی ماندگار پوست بدون زخم باز، معمولاً دردناک و گرم – فشار وارد شود اما رنگپذیر نیست.
🔹 مرحله 2:
باز شدن سطحی پوست، شبیه خراش یا تاول پارهشده – درم و اپیدرم درگیر میشوند.
🔹 مرحله 3:
درگیری تمام لایههای پوست و رسیدن به بافت چربی، گاهی همراه با ترشح و تونل – بدون نمای عضله یا استخوان.
🔹 مرحله 4:
زخم عمیق با نمای عضله، تاندون یا استخوان – اغلب همراه با نکروز، ترشح زیاد و عفونت.
🔹 زخم غیرقابل مرحلهبندی:
پوشیده از اسلاف یا نکروز؛ تشخیص عمق ممکن نیست تا بافت مرده برداشته شود.
شستن دستها به روش کامل (حداقل ۲۰ ثانیه)
پوشیدن گان، ماسک و دستکش استریل
آمادهسازی پک استریل پانسمان روی میز تمیز
چیدن گاز استریل، سرم نرمال سالین، قیچی استریل، پانسمان مناسب (هیدروژل، فوم یا گاز)
آماده کردن برچسبهای شناسایی و وسایل دفع زباله
🔹 شستوشوی زخم:
با سرم نرمال سالین از مرکز به محیط، با فشار کنترلشده و بدون آسیب به بافت جدید
🔹 خشککردن زخم:
با گاز استریل و بدون مالش شدید
🔹 انتخاب نوع پانسمان مناسب بر اساس نوع زخم:
– اگر زخم سطحی و با ترشح کم باشد، از پانسمان هیدروژل برای حفظ رطوبت استفاده کن.
– اگر زخم نسبتاً عمقی با ترشح متوسط داشته باشد، از پانسمان فوم استفاده کن که قدرت جذب بالاتری دارد و زخم را از ضربه محافظت میکند.
– اگر زخم عمیق یا نکروتیک با ترشح زیاد باشد، از گاز استریل همراه با پوشش خارجی جاذب استفاده کن تا هم ترشح کنترل شود و هم تعویض آسان باشد.
🔹 قرار دادن پانسمان:
با ابزار استریل و دقت بالا، بدون تماس مستقیم دست با سطح زخم
🔹 فیکسکردن پانسمان:
با نوار مخصوص یا بانداژ، بدون فشار بیش از حد به پوست سالم اطراف
در پایان پانسمان باید اطلاعات زیر ثبت شود:
– تاریخ و ساعت دقیق پانسمان
– مرحله زخم فشاری (Stage 1 تا 4 یا غیرقابل ارزیابی)
– محل دقیق زخم (مثلاً ساکروم، پاشنه راست)
– نوع ترشح (مثلاً سروزی، چرکی، خونی)، مقدار و بوی آن
– نوع پانسمان بهکاررفته (هیدروژل، فوم، گاز و...)
– پاسخ بیمار به پانسمان
– اقدامات بعدی پیشنهادی
– امضای پرستار مسئول
✅ هر پانسمان باید بر اساس مرحله زخم انتخاب شود
✅ استریلبودن تجهیزات و محیط حین انجام پانسمان الزامیست
✅ انتخاب نادرست پانسمان میتواند بافت سالم را تخریب کند یا ترمیم را بهتأخیر بیندازد
✅ مستندسازی، هم ضامن ایمنی بیمار است، هم حافظ مسئولیت قانونی پرستار
پانسمان، تنها یک تکنیک نیست—فرصتیست برای بازگرداندن آرامش، تسکین درد، و حفظ کرامت بدنی بیمار.
تو در ICU کسی هستی که نهتنها زخم را میبینی، بلکه با دقت، آن را متوقف میکنی.
🩹🧤🧼✅
مراحل آمادهسازی پیش از جراحی مرور میشود:
🔹 بررسی پرونده و دریافت رضایتنامه ✍️
🔹 اجرای دستورات NPO
🔹 اصلاح محل جراحی، بررسی برگه آزمایشات، گرفتن علائم حیاتی
🔹 آموزش قبل از عمل برای بیمار هوشیار
🔹 ثبت در چکلیست ایمنی جراحی (WHO Safe Surgery Checklist) و همکاری با تیم جراحی برای انتقال ایمن بیمار به اتاق عمل.
در ICU، بیماران اغلب مستقیماً از بخش به اتاق عمل منتقل میشوند؛ و این یعنی پرستار مراقبت ویژه باید تسلط کامل به آمادهسازی قبل از جراحی و اصول ایمنی داشته باشد.
در این بخش، تو یاد میگیری چگونه با استفاده از چکلیست ایمنی جراحی WHO، بیمار را بهدرستی برای انتقال آماده کنی تا کوچکترین خطا هم رخ ندهد.
📋 قبل از هر اقدامی:
– مطمئن شو دستور جراحی توسط پزشک در پرونده ثبت شده
– برگه رضایتنامه معتبر با امضای بیمار یا ولی قانونی کامل باشد
– هویت بیمار، نام جراحی، و محل عمل دقیقاً با نسخه پزشک و پرونده تطابق داشته باشد
⚠️ در صورت ابهام در تشخیص محل عمل، حتماً با جراح یا مسئول اتاق عمل هماهنگ کن
🕑 بررسی کن که زمان آخرین مصرف غذا، آب، دارو یا سیگار در پرونده نوشته شده باشد.
✅ حداقل ۶ ساعت برای غذا و ۲ ساعت برای مایعات شفاف رعایت شود
📌 در بیماران ونتیله یا دارای لوله تغذیه، NPO از طریق قطع تغذیه باید اجرا شده باشد و در پرونده ثبت شود
✅ محل عمل باید با ماژیک مخصوص یا برچسب مشخص شود (مثلاً پای راست، چشم چپ)
✅ برگههای آزمایشات اخیر (CBC، PT/PTT، Cr، ECG، تصویر برداری در صورت نیاز) باید آماده و همراه باشد
✅ علائم حیاتی کامل (BP, HR, T, RR, SpO₂) باید قبل از انتقال ثبت شود
✅ وضعیت ورید، کاتتر، درنها، داروهای مصرفی باید بررسی و در صورت نیاز تثبیت شوند
👨⚕️ اگر بیمار هوشیار است، باید:
– با زبان ساده بداند چرا جراحی نیاز است
– در مورد نحوه ورود به اتاق عمل، احساس حین بیهوشی، و مراقبتهای بعد از عمل اطلاعات اولیه بگیرد
– اضطراب و ترسش با حضور پرستار آرام و پاسخگو کاهش پیدا کند
📌 همراه بیمار هم باید در جریان روند جراحی و زمانبندی باشد
📝 این چکلیست در سه مرحله اجرا میشود:
پیش از بیهوشی:
– تأیید نام و تاریخ تولد
– بررسی محل و نوع جراحی
– اطمینان از رضایتنامه، آماده بودن وسایل خاص، و وضعیت هوشیاری
پیش از برش جراحی:
– تأیید مجدد تیم جراحی
– مرور داروهای حساسیتزا
– وضعیت داروهای پیشبیهوشی و آنتیبیوتیکها
پایان عمل:
– شمارش گازها، ابزار، سوزنها
– برچسبگذاری نمونهها
– برنامهریزی برای ریکاوری و انتقال به بخش
📌 در ICU معمولاً فاز اول و دوم چکلیست توسط پرستار ICU، بیهوشی و جراح مشترکاً انجام میشود
– همراه داشتن پرونده کامل و آزمایشات
– اطمینان از تثبیت مسیر وریدی، اکسیژن، درنها
– ارتباط مؤثر با تیم اتاق عمل، تحویل اطلاعات کامل بالینی
– مستندسازی زمان خروج، تحویل بیمار، امضای تحویل
ایمنی در جراحی فقط کار جراح نیست—از لحظهی ورود بیمار به ICU تا رسیدن به اتاق عمل، پرستار نگهبان خط ایمنی اوست.
✅🛌🚑📋
برای تکمیل ارزیابی روزانه، حتماً فرم کیس بالینی امروز را با دقت پر کن و تجربهات را ثبت کن: 🧠💉👨⚕️