▪ تمرین و تکرار مهارتهای جلسات قبل 💪
▪ آشنایی با انواع راههای هوایی مصنوعی و نحوه مراقبت از آنها بر اساس دستورالعملهای روز 🫁
▪ شناخت موقعیتهای مختلف لولهگذاری (تراکئوستومی، دهانی، بینی) و ارزیابی وضعیت بیمار 🧑⚕️
▪ آموزش نحوه صحیح تنظیم فشار کاف لوله تراشه و ثبت آن در محدوده نرمال 📏
▪ یادگیری روش صحیح شستوشوی دست بر اساس استانداردهای کنترل عفونت ✋🧴
▪ آشنایی با نحوه استفاده صحیح از وسایل حفاظت فردی (ماسک، گان، دستکش و...) 🧤😷
در ابتدای روز، مهارتهایی که در روز اول و دوم آموزش داده شدهاند مرور و تمرین میشوند. این شامل ثبت فلوشیت، کنترل I&O، تزریق ایمن دارو، پایش هوشیاری و علائم حیاتی است. دانشجویان میتوانند پروندههای روز گذشته را بازبینی کنند و اشکالات احتمالی را رفع نمایند.
روز سوم کارآموزی ICU رو با مرور عملیاتی مهمترین مهارتهایی که در روزهای اول و دوم یاد گرفتی شروع میکنیم. این مرور صرفاً تکرار مطالب نیست، بلکه فرصتیه برای شناسایی اشتباهات، اصلاح روشها، و تقویت اعتمادبهنفس بالینی. اگر تو این مرحله بتونی دقیق، سریع و حرفهای اجرا کنی، یعنی واقعاً آمادهای که با تیم ICU هماهنگ بشی.
🔸 ثبت کامل و تحلیلی فلوشیت (Flow Sheet):
باید بتونی علائم حیاتی، ورودی و خروجی، داروها، سطح هوشیاری و اقدامات پرستاری رو در فرمهای رسمی بخش وارد کنی.
اشتباهاتی مثل نوشتن مبهم، جا انداختن زمان، یا وارد نکردن تراز مایعات رو برطرف کن.
مربی ممکنه پرونده روز گذشته رو بهت بده و ازت بخواد فلوشیت رو از نو تحلیل و کامل کنی.
🔸 کنترل دقیق I&O (Intake & Output):
بررسی سرمهای تجویزشده، تغذیه رودهای یا وریدی، و جمع کل ورودی
محاسبه خروجیها از جمله ادرار، NG، درن، و محاسبه تراز نهایی مایعات
💧 اگر تراز مایعات رو اشتباه بزنی، یعنی ممکنه درمان دارویی بیمار به خطر بیفته
🔸 تزریق ایمن دارو از طریق لاین وریدی یا مرکزی:
تست برگشت خون، فلاش مسیر، ضدعفونی پورت، تزریق آهسته و فلاش انتهایی
💉 دقت کن که آیا لاین سالمه؟ در طول تزریق بیمار احساس درد داشته؟ بعد از تزریق چه علامتی نشون داده؟
🔸 پایش سطح هوشیاری با GCS و FOUR:
تمرین مجدد محاسبه امتیازها؛ تطبیق پاسخ چشمی، حرکتی، و واکنشهای ساقه مغز با شرایط بیمار
تفسیر دقیق: یعنی بدونی اگر GCS دیروز ۱۳ بوده و امروز ۱۰، فقط «ثبت» کافی نیست؛ باید بفهمی چرا و گزارش بدی
🔸 کنترل علائم حیاتی:
فشار خون، نبض، دما، تعداد تنفس، اشباع اکسیژن
تطبیق با وضعیت فعلی بیمار: مثلاً بیمار سپتیکه؟ دریافت وازوپرسور داره؟ فشار پایینش خطرناکه یا قابلپذیرشه؟
📁 ازت خواسته میشه پروندهی بیمار دیروز رو باز کنی و موارد زیر رو تمرین کنی:
📝 تحلیل فلوشیت و پیدا کردن نواقص
🧮 بررسی درستی محاسبه تراز مایعات
💊 چک کردن کارت دارویی و نحوه تزریق
🧠 مقایسه سطح هوشیاری با امروز
👁️ بررسی ثبت وضعیت مردمکها و واکنشها
اگر دیروز جایی شک داشتی یا نتونستی درست اجرا کنی، الان بهترین زمانه که با کمک مربی سؤالاتت رو بپرسی، اصلاح کنی و دقیقتر اجرا کنی.
🔹 فقط دنبال تکرار نباش؛ دنبال تسلط باش
🔹 از سؤالات فرار نکن؛ اشکالگیری یعنی رشد
🔹 پروندهی دیروز = آینهی عملکرد تو
🔹 اگر دیروز چیزی رو فقط «دیدی»، امروز باید «بتونی اجراش کنی»
🔹 هر خط فلوشیت یا عدد I&O، باید با درک بالینی همراه باشه، نه فقط نوشتن
با دقت در این مرور، تو آماده میشی برای انجام وظایف پیچیدهتر در بخش.
بهیاد داشته باش: دانشجوهایی که صبح رو با بازبینی و اصلاح شروع میکنن، عصر با تسلط و اعتمادبهنفس تموم میکنن. 🌅💼💪
مربی ابتدا انواع راههای هوایی مصنوعی را معرفی میکند (ETT، تراکئوستومی، ماسکهای خاص) و سپس مراقبتهای لازم در مورد هرکدام را آموزش میدهد، مانند بررسی محل قرارگیری، تمیزکاری، ایمنی بیمار و پیشگیری از جابهجایی ناخواسته.
در این بخش، قراره وارد یکی از حیاتیترین حوزههای مراقبتی ICU بشی: راههای هوایی مصنوعی و نحوهی مراقبت حرفهای از اونها. وقتی بیمار نتونه بهدرستی تنفس کنه یا نیاز به تهویه مکانیکی داشته باشه، از ابزارهای جایگزین برای باز نگهداشتن راه هوایی استفاده میکنیم. ولی نصب این ابزارها، فقط شروع کاره. اونچه که مهمتره، مراقبت روزانه، بررسی وضعیت، و پیشگیری از عوارض جدیه که ممکنه حتی با یک اشتباه ساده رخ بده.
🔸 لوله داخل تراشه (ETT - Endotracheal Tube):
از طریق دهان یا بینی وارد نای میشه و برای اتصال بیمار به ونتیلاتور استفاده میشه. رایجترین روش تهویه مکانیکی در بیماران حاد.
🔸 تراکئوستومی (Tracheostomy):
در بیمارانی که نیاز به تهویه بلندمدت دارن، یا امکان لولهگذاری از راه دهان ندارن، ایجاد میشه. از طریق ایجاد سوراخ در نای از ناحیه گردن.
🔸 ماسکهای ویژه غیر تهاجمی (NIV – مثل ماسک BiPAP و CPAP):
برای بیمارانی که هنوز توانایی تنفس دارن ولی نیاز به کمک دارن، استفاده میشه. بدون ورود جسم خارجی به نای و معمولاً در اختلالات مزمن تنفسی.
🔹 بررسی محل قرارگیری لوله یا تراکئوستومی:
باید مرتب محل ورود لوله بررسی بشه که جابهجایی نداشته باشه.
برای لوله تراشه، معمولاً عمق درجشده روی لوله (مثلاً ۲۲ سانتیمتر در لب بالا) هر شیفت چک میشه.
در تراکئوستومی، چسب، بانداژ یا تیوب نگهدارنده باید محکم ولی بدون فشار باشه.
🔹 بررسی وضعیت تنفس و صدای نشتی:
در صورت نشت صدا از دهان، یا افزایش مقاومت دستگاه تهویه، ممکنه لوله نیمهخارج شده باشه یا دچار انسداد شده باشه.
🔹 تمیزکاری منظم محل تراکئوستومی و دهان:
محل اطراف تراکئوستومی باید خشک و تمیز باشه. ترشحات جمعشده در زیر پلیت فلزی یا پانسمان باید با تکنیک استریل تمیز بشن.
دهان بیمار لولهگذاریشده هم باید روزانه با سرم شستشو یا کلرهگزیدین ضدعفونی بشه.
🔹 پیشگیری از جابهجایی ناخواسته:
حرکت زیاد بیمار، تغییر وضعیت سریع، یا شل شدن فیکسکنندهها میتونه منجر به خارجشدن لوله یا تراکئوستومی بشه.
قبل از جابهجا کردن بیمار یا انجام ساکشن، باید فیکس لوله رو چک کنی.
🔹 اطمینان از ایمنی و تهویه مؤثر:
صدای تهویه، اشباع اکسیژن، الگوی تنفسی و فشار دستگاه باید هر ساعت بررسی بشه.
در صورت تغییر ناگهانی در صدای دستگاه یا اشباع بیمار، اولین چیزی که باید چک کنی، لوله و وضعیت راه هواییه.
✅ شناسایی دقیق نوع راه هوایی در بیماران مختلف
✅ بررسی صحیح فیکس لوله و ثبت محل درج در پرونده
✅ تمیزکاری اصولی محل تراکئوستومی با رعایت استریلیته
✅ تشخیص علائم جابهجایی، انسداد یا عفونت در اطراف راه هوایی
✅ گزارش سریع هر تغییر به مربی یا پرستار مسئول
🫁 هر لولهی راه هوایی، مثل نبضه؛ هر تغییرش باید فوراً بررسی بشه
🧴 تمیز نکردن اطراف تراکئوستومی = عفونت و زخم
🧤 بدون رعایت استریلیته = دعوتنامه برای پنومونی
📏 عدد روی لوله، فقط یه عدد نیست؛ معیاره برای ایمنی
🗣️ اگه صدای بیمار یا دستگاه عوض شد، دنبال راه هوایی بگرد
مراقبت از راه هوایی، یعنی حفاظت از زندگی بیمار.
از امروز، باید بدونی که کنار هر لوله، یک خطر بالقوه هست؛ و در کنار هر دانشجوی دقیق، یک بیمار با تنفس ایمنتر. 🌬️🛡️
در این زمان، موقعیتهای مختلف لولهگذاری دهانی، بینی و تراکئوستومی روی مانکن یا بیمار واقعی نشان داده میشود. سپس نحوه ارزیابی تنفس، تهویه، وضعیت قفسه سینه، صداهای تنفسی و ریسکهای مرتبط بررسی میشود.
در این بخش، وارد یکی از حساسترین موضوعات مراقبت ویژه میشویم: موقعیتیابی لولههای راه هوایی و ارزیابی عملکرد تنفسی پس از لولهگذاری. لولهگذاری اشتباه یا مراقبت ناقص بعد از آن، میتونه منجر به عوارضی مثل هیپوکسی، آسیب حنجره، پنوموتوراکس، یا حتی ایست قلبی بشه. در ICU، فقط نصب لوله کافی نیست؛ تو باید یاد بگیری چطور بعد از لولهگذاری، در کمترین زمان وضعیت بیمار رو ارزیابی و ایمن کنی.
🔹 دهانی (Orotracheal Intubation):
شایعترین روش در ICU، برای تهویه طولانیمدت یا اورژانسها
باید بین تارهای صوتی قرار بگیره؛ عمق معمول بین ۲۰ تا ۲۴ سانتیمتر در لب بالا
🔹 بینی (Nasotracheal Intubation):
کمتر رایجه، مخصوصاً در بیمارانی که دهانشون قابلدسترس نیست
نیاز به مهارت بیشتر داره و ریسک خونریزی بینی بالاتره
🔹 تراکئوستومی:
در بیماران نیازمند تهویه بلندمدت، تنگی نای، یا آسیب شدید به مسیر دهانی انجام میشه
از ناحیه گردن به نای وارد میشه و نیازمند مراقبت مداوم محل ورود و پانسمانه
در این بازه، مربی این سه حالت رو روی مانکن یا بیمار واقعی بهت نشون میده، نحوه تثبیت، محلگذاری درست، و تفاوتهای فیزیکی هرکدوم رو توضیح میده. تو هم باید با نگاه تیزبین و ذهن تحلیلگر، تفاوتها رو ببینی و درک کنی. 👀🧠
🔸 تنفس بیمار رو بررسی کن:
آیا تلاش تنفسی دیده میشه؟ الگوی تنفس طبیعی یا بریدهبریدهست؟ بیمار دیسترس داره یا نه؟
اگر بیمار تحت تهویه مکانیکیست، به فشار مثبت، tidal volume و الگوی همخوانی بیمار و دستگاه توجه کن.
🔸 قفسه سینه رو ببین و لمس کن:
دو طرف قفسه سینه باید بهصورت متقارن بالا و پایین بره
عدم تقارن ممکنه نشانهی لولهگذاری یکطرفه یا پنوموتوراکس باشه
در لمس، به صداهای اضافی یا کرپیتاسیون (علامت هوا زیر پوست) دقت کن
🔸 به صداهای تنفسی گوش بده:
با گوشی پزشکی، صداهای ورودی هوا در هر دو ریه رو چک کن
اگر فقط یک ریه صدا داره، احتمال ورود بیش از حد لوله به یک طرف وجود داره
در مواردی مثل تراکئوستومی، صدای حرکت هوا ممکنه تغییر کنه اما باید متقارن باشه
🔸 اشباع اکسیژن و علائم حیاتی رو بررسی کن:
کاهش ناگهانی SpO2 یا افت فشار میتونه علامت جابهجایی، انسداد یا نشتی باشه
همزمان به ظاهر عمومی بیمار، تعریق، رنگ پوست و سطح هوشیاری هم توجه کن
🔸 نوار قلب و واکنشهای همودینامیک:
برخی موارد لولهگذاری میتونه باعث برادیکاردی، آریتمی یا افت فشار بشه
نوار قلب، نبض محیطی، فشار خون و ضربان قلب باید دقیق پایش بشن
🚫 لولهگذاری بیشازحد (Right main bronchus intubation) → تهویه فقط یک ریه
🚫 جابهجایی لوله به دلیل تغییر وضعیت بیمار
🚫 پنوموتوراکس ناشی از فشار زیاد دستگاه یا پارگی ریه
🚫 افت اشباع اکسیژن بهعلت ترشحات، انسداد یا نشت هوا
🚫 آسیب به نای یا تارهای صوتی در لولهگذاریهای سخت یا تکراری
🧑⚕️ نوع و مسیر لولهگذاری بیمار رو تشخیص بدی
📏 محل دقیق قرارگیری لوله رو روی لوله بخونی و ثبت کنی
👂 صداهای تنفسی رو بهدرستی تفسیر کنی و عدم تقارن رو تشخیص بدی
🫁 تغییرات قفسه سینه، اشباع اکسیژن، و دیسترس تنفسی رو بررسی و گزارش کنی
⚠️ ریسکهای لولهگذاری رو بشناسی و اقدام سریع در موارد بحرانی انجام بدی
📏 عمق لوله مهمه؛ هر میلیمترش میتونه تفاوت ایجاد کنه
🫁 دو طرف قفسه سینه باید مثل آینه بالا بیاد
🧠 صدای یکطرفه = هشدار لولهگذاری اشتباه
📋 فقط به صدای تنفس گوش نده؛ وضعیت کامل بیمار رو تحلیل کن
🚨 اکسیژن پایین رفت؟ همیشه اول لوله رو چک کن
در ICU، مراقبت از راه هوایی مثل رصد کردن مرز بین زندگی و مرگه.
تو بهعنوان دانشجوی پرستاری، باید اونقدر دقیق و هوشیار باشی که قبل از دستگاه، مشکل رو تشخیص بدی.
یادت باشه: وقتی همه چی ساکته، گوش تو باید تیزتر بشه. 🎧🧠🫁
مربی نحوه بررسی فشار کاف لوله تراشه با استفاده از سرنگ و مانومتر را آموزش میدهد. محدوده نرمال فشار (۲۰–۳۰ سانتیمتر آب) توضیح داده میشود و دانشجویان با تمرین عملی یاد میگیرند چگونه از نشت هوا و آسیبهای ناشی از فشار زیاد پیشگیری کنند.
در این بخش، میخوای یکی از حساسترین مهارتهای فنی در مراقبت از بیماران لولهگذاریشده رو یاد بگیری: تنظیم فشار کاف لوله تراشه (ETT cuff pressure). فشار کاف اگه کم باشه، هوا نشت میکنه و اکسیژن به ریه نمیرسه. اگه زیاد باشه، ممکنه دیوارهی نای دچار آسیب جدی، ایسکمی یا حتی فیستول بشه.
پس هر روز، هر شیفت، و حتی هر چند ساعت یکبار، باید مثل یک حرفهای بتونی فشار رو چک و تنظیم کنی.
کاف، بادکنکیه که در انتهای لوله تراشه قرار داره و بعد از وارد شدن به نای، باد میشه تا:
راه هوایی رو مهر و موم کنه و هوا فقط به ریه بره
از نشت ترشحات دهان و حلق به سمت پایین و بروز آسپیراسیون جلوگیری کنه
فشار مناسب برای تهویه مکانیکی رو فراهم کنه
اما این مهر و موم باید کاملاً متعادل باشه: نه سفت، نه شل.
📌 فشار کاف باید بین ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر آب (cmH₂O) باشه.
🔹 کمتر از ۲۰ → خطر نشت هوا، آسپیراسیون، ناکارآمدی ونتیلاتور
🔹 بیشتر از ۳۰ → خطر آسیب به مخاط نای، نکروز، تنگی نای، و درد هنگام بیداری بیمار
‼️ یادت باشه که فشار بالای ۳۰، مخصوصاً در تهویه طولانیمدت، میتونه آسیب دائمی به دیواره نای وارد کنه.
🔧 یک عدد سرنگ ۱۰cc
📉 یک عدد مانومتر (Cuff Pressure Manometer)
🧤 دستکش تمیز یا استریل
🧴 الکل یا محلول ضدعفونیکننده برای اتصالها
آمادهسازی مانومتر:
مانومتر رو به درستی مونتاژ کن و اطمینان حاصل کن که سالمه.
اتصال به پورت کاف:
پورت بادکنکی (Pilot Balloon) در قسمت بیرونی لوله رو پیدا کن
مانومتر یا سرنگ رو بهآرومی به اون وصل کن
خواندن فشار فعلی:
اگر از مانومتر استفاده میکنی، بلافاصله عدد روی نمایشگر فشار مشخص میشه
اگر از سرنگ استفاده میکنی، به میزان برگشت فشار هنگام کشیدن پیستون توجه کن (روش دقیق نیست ولی میتونه سرنخ بده)
تنظیم فشار:
اگر فشار کمتر از ۲۰ بود، بهآرامی ۱–۲cc هوا تزریق کن
اگر بیشتر از ۳۰ بود، کمی هوا خارج کن
مجدد فشار رو بررسی کن تا دقیقاً بین ۲۰–۳۰ cmH₂O قرار بگیره
جداسازی مانومتر و بستن پورت:
بعد از تنظیم، مانومتر رو جدا کن و از بسته بودن پورت کاف مطمئن شو
ثبت در پرونده:
ساعت، مقدار فشار ثبتشده، اقدام انجامشده و نام ارزیاب باید در فرم مراقبت نوشته بشه.
🔸 شنیدن صدای نشت هوا از دهان یا گلوی بیمار (Leak)
🔸 کاهش حجم دقیقهای دستگاه ونتیلاتور
🔸 تغییر در صدای دستگاه یا آلارمهای تهویه
🔸 ناراحتی بیمار هنگام بیداری یا شکایت از گلو درد
🔸 سرفههای مکرر در زمان تهویه
🧪 به هیچ عنوان «با حدس» کاف رو باد نکن؛ همیشه از مانومتر استفاده کن
📉 کاهش اشباع اکسیژن ممکنه نشونه نشت باشه، نه فقط مشکل در ریه
📋 فشار کاف باید حداقل هر شیفت یکبار چک بشه یا بعد از هر جابهجایی، ساکشن، یا سرفه شدید بیمار
🎯 یاد بگیر که از همین مهارت ساده، یه مراقبت نجاتبخش بسازی
📏 فشار کمتر از ۲۰ = نشت و خطر آسپیراسیون
📏 فشار بیشتر از ۳۰ = آسیب بافتی، درد و تنگی نای
💡 هر ۱ میلیلیتر هوا میتونه فشار رو بهشدت تغییر بده
🧤 استفاده از مانومتر = استاندارد طلایی ICU
🧠 مراقبت دقیق از کاف، یعنی حفظ تنفس ایمن بیمار
تنظیم درست کاف، یعنی احترام به راه هوایی بیمار.
تو بهعنوان دانشجوی ICU، باید بتونی با مهارت، نه با عجله یا حدس این کار رو انجام بدی.
بهیاد داشته باش: گاهی فقط چند سیسی هوا، بین آسیب و ایمنی فاصله میندازه. 💨📏🛡️
فرصتی برای تنفس، نوشیدن چای، تعامل با دوستان و مرور نکات آموزشی 🌿
در این بخش، تکنیک ۶ مرحلهای شستوشوی صحیح دست بر اساس پروتکل WHO آموزش داده میشود. همچنین زمانهای بحرانی برای شستن دستها در بخش ICU مرور میشود (قبل از لمس بیمار، بعد از تماس با ترشحات، قبل از تزریق دارو و...).
در ICU، گاهی نجات جان بیمار نه با دارو، نه با دستگاه، بلکه با یک کار ساده انجام میشه: شستن درست دستها.
همین کار به ظاهر ساده، یکی از قویترین سلاحها در برابر عفونتهای بیمارستانیه.
در این بخش، تو بهعنوان دانشجوی ICU یاد میگیری که چطور طبق پروتکل جهانی سازمان بهداشت جهانی (WHO) دستهات رو طوری بشوری که هیچ میکروبی شانسی برای بقا نداشته باشه.
برای شستوشوی حرفهای، فقط مالیدن کف دستها به هم کافی نیست. باید همهی سطوح، فضاهای بین انگشتان، ناخنها و حتی شست بهدقت تمیز بشن. ترتیب مراحل به شکل زیره:
کف دستها را بههم بمال:
کف یک دست را روی کف دست دیگر قرار بده و بهآرامی حرکت بده، بعد برعکس.
پشت دستها را بشوی:
کف دست راست روی پشت دست چپ و بین انگشتها را تمیز کن، بعد دستها را عوض کن.
بین انگشتان را تمیز کن:
انگشتها را در هم قلاب کن و فضای بینشان را با حرکات رفتوبرگشتی تمیز کن.
پشت انگشتها و بندها را بشوی:
انگشتها را روی کف دست مخالف خم کن و بندهای انگشتان را با حرکات چرخشی تمیز کن.
شستها را فراموش نکن:
شست هر دست را با حرکات دورانی با کف دست مخالف ماساژ بده.
نوک انگشتان و ناخنها را تمیز کن:
نوک انگشتان را روی کف دست مخالف حرکت بده تا زیر ناخنها نیز پاکسازی شود.
📌 این کل فرآیند باید حدود ۲۰ تا ۳۰ ثانیه طول بکشه.
📌 اگر از محلولهای الکلی استفاده میکنی، همین مراحل بدون نیاز به آب هم اجرا میشن.
شاید بدونی کی باید دستتو بشوری، ولی اینجا باید حرفهای بدونی دقیقاً کِی، چرا و چطور:
🔹 قبل از لمس بیمار
🔹 قبل از انجام اقدامات تمیز (مثل تزریق، پانسمان، لولهگذاری)
🔹 بعد از تماس با مایعات بدن (خون، ادرار، ترشحات، پانسمان آلوده)
🔹 بعد از تماس مستقیم با خود بیمار (مثلاً جابهجا کردن، کمک به بیمار)
🔹 بعد از تماس با محیط اطراف بیمار (تخت، میز، مانیتور بیمار، گوشی پزشکی و...)
🔹 قبل از زدن دستکش و بعد از درآوردن آن
🎯 قانون ساده اینه: هر بار که از بیماری یا وسایلش دور میشی، دستهات باید تمیز بشن.
در این بخش، با کمک مربی و در کنار بقیهی دانشجوها، باید بهصورت عملی:
✅ تکنیک ۶ مرحلهای رو با محلول الکلی تمرین کنی
✅ زمانسنجی برای اجرای کامل انجام بدی
✅ نقاط فراموششده (مثل شست، نوک انگشتان، پشت دست) رو شناسایی کنی
✅ در محیط واقعی ICU، تشخیص بدی که در هر لحظه باید شستوشو انجام بشه یا نه
🧴 دستکش جای شستوشو رو نمیگیره؛ با دستکش هم آلودگی منتقل میشه
⛔ اگر شستوشوی دست ناقص باشه، باکتری مقاوم از یک بیمار به دیگری منتقل میشه
📋 هر خطایی در رعایت بهداشت دست، مساوی با ریسک سپسیس، VAP یا BSI
🧤 بعد از درآوردن دستکش، حتماً دستهات رو ضدعفونی کن؛ نهتنها چون ممکنه دستکش سوراخ بوده باشه، بلکه چون برداشتن دستکش خودش باعث آلودگی دست میشه
✋ شستوشوی دست = مهمترین مداخله پرستاری برای ایمنی بیمار
🕐 وقت بذار، عجله نکن؛ ۳۰ ثانیه تمیز، بهتر از ۵ ثانیه ظاهریه
🧪 دست تمیز یعنی کاهش نیاز به آنتیبیوتیک
🧠 یاد بگیر که قبل از لمس بیمار، اول از همه دستهات رو لمس کنی!
همه ما دوست داریم بیمارمون زنده بمونه، خوب بشه و زودتر ترخیص بشه. اما گاهی سرنوشت اون بیمار فقط به یه چیز بستگی داره: اینکه تو دستهات رو درست شسته باشی یا نه.
از امروز، دستهای تو فقط ابزار پرستاری نیست... سلاحی برای حفظ جان انسانهاست. 🛡️✋🧴
ماسک، گان، دستکش، شیلد و کلاه—همهی تجهیزات حفاظت فردی بهطور عملی معرفی میشوند. مربی توضیح میدهد که کِی، چطور و به چه ترتیبی آنها پوشیده و خارج میشوند (donning & doffing) و اشتباهات رایج در استفاده از آنها چیست.
در بخش ICU، هر لحظه ممکنه با خون، ترشحات، ذرات معلق هوا یا عوامل بیماریزای خطرناک روبهرو بشی. تنها چیزی که بین تو و عفونت قرار داره، همین وسایل حفاظت فردی هستن.
اما استفادهی اشتباه از اونها میتونه نهتنها بیفایده باشه، بلکه خودش منبع انتشار آلودگی بشه! پس تو این جلسه، قراره نقش واقعی گان، ماسک، شیلد، دستکش و کلاه رو در عمل بفهمی، نه فقط از روی کتاب.
🔹 گان (Gown):
پوشش بدنه و بازوها برای محافظت از تماس مستقیم با ترشحات یا محیط آلوده.
گان باید کاملاً بسته بشه و تا زیر زانو پوشش داشته باشه.
🔹 ماسک (Surgical Mask یا N95):
برای محافظت از بینی و دهان در برابر ذرات معلق و میکروارگانیسمها
ماسک N95 فقط در مواجهه با آئروسل (مثل ساکشن، تراکستومی، نبولایزر) استفاده میشه
ماسک باید کامل روی صورت فیکس بشه؛ نشتی از کنارهها یعنی بیاثر بودن ماسک
🔹 دستکش (Gloves):
محافظت از دستها در تماس مستقیم با ترشحات بدن یا تجهیزات آلوده
فقط وقتی مفیده که بهموقع عوض بشه و لمس سطوح پاک بعد از سطوح آلوده انجام نشه
🔹 شیلد یا عینک محافظ:
برای محافظت از چشمها و اطراف صورت در برابر پاشش ترشحات
شیلد باید تمام صورت رو بپوشونه و روی پیشانی فیکس باشه
🔹 کلاه (Cap):
برای پوشاندن موها و کاهش انتشار ذرات از ناحیه سر
در اقدامات تهاجمی یا هنگام ورود به اتاق ایزوله الزامی است
در ICU، پوشیدن وسایل باید بهترتیب و با تمرکز انجام بشه:
شستن دستها یا ضدعفونی با محلول الکلی ✋🧴
پوشیدن گان از جلو و بستن در پشت 👕
گذاشتن ماسک و تنظیم روی بینی و چانه 😷
قرار دادن کلاه روی موها 🧢
گذاشتن شیلد یا عینک محافظ روی ماسک 🛡️
پوشیدن دستکش بهگونهای که روی آستین گان بیاد 🧤
📌 در این مرحله، تو باید آماده ورود به محیط آلوده یا تماس با بیمار باشی.
درآوردن وسایل حفاظت فردی، خطرناکترین مرحلهست. اگر درست انجام نشه، کل محافظت از بین میره. ترتیب خروج:
درآوردن دستکشها (بلافاصله بعد از تماس آلوده)
باز کردن بند گان از پشت و درآوردن بدون تماس با سطح بیرونی
درآوردن شیلد یا عینک از قسمت پشتی (نه جلویی!)
درآوردن کلاه با لمس از قسمت داخلی
درآوردن ماسک از بندهای پشت، بدون لمس قسمت جلویی
شستن کامل دستها یا ضدعفونی نهایی
📋 محل خروج وسایل باید مشخص، ایمن و دارای سطل زباله عفونی با دربدار باشه.
🚫 دستزدن به ماسک از جلو برای تنظیمش
🚫 پوشیدن دستکش قبل از زدن ماسک یا گان
🚫 لمس گوشی موبایل، گوشی پزشکی یا وسایل پاک با دستکش آلوده
🚫 درآوردن ماسک از زیر چانه
🚫 شستن و استفادهی مجدد از وسایل یکبار مصرف
✅ با کمک مربی، تمام وسایل PPE رو به ترتیب درست میپوشی و درمیاری
✅ باید بتونی در زمان محدود (کمتر از ۲ دقیقه) کاملاً ایمن آماده بشی
✅ از روی مانکن یا همگروهی، سناریوهایی تمرینی اجرا میکنی
✅ در پایان، مربی با نور UV بررسی میکنه آیا لباسبرداری باعث آلودگی دستها شده یا نه
🧤 PPE فقط پوشیدن نیست، یه استراتژی نجاتبخشه
😷 ماسک زیر بینی = ماسک بیفایده
🧪 هر وسیلهای باید با زمان، موقعیت و هدف درست استفاده بشه
🚨 اشتباه در doffing = انتقال آلودگی به خودت و دیگران
✋ دست تمیز در انتها = پایان موفق یک مراقبت ایمن
تو این جلسه یاد میگیری که حرفهای بودن فقط به مهارتهای پیچیده نیست؛
حرفهای بودن یعنی تو هم بدونی کی باید گان بپوشی، هم بدونی کی و چطور باید ازش جدا شی.
هر لباس حفاظت، فقط یک پوشش نیست؛ یه سپره برای تو و برای همهی بیمارانی که به تو اعتماد کردن. 🛡️💙
در پایان، دانشجویان تمرینات روز را بهصورت عملی روی بیمار واقعی یا مانکن انجام میدهند. این شامل تنظیم کاف، ارزیابی راه هوایی، استفاده از وسایل محافظ، و اجرای شستوشوی دست در شرایط بالینی واقعی است.
در پایان سومین روز آموزش بالینی ICU، زمانشه که آموختههاتو به مهارت واقعی تبدیل کنی. در این بخش، همهی مباحثی که از صبح تا حالا یاد گرفتی، روی بیمار واقعی (در صورت امکان) یا مانکن آموزشی استاندارد ICU تمرین میشن. این قسمت از آموزش، نقطهی اتصال بین «دانش نظری» و «اجرای عملی»ه؛ جایی که میفهمی چقدر آمادهای که در کنار تیم درمان، بهصورت ایمن و مؤثر عمل کنی. 🎯
🔹 تنظیم فشار کاف لوله تراشه:
مانومتر رو به پورت کاف وصل کن، فشار رو بخون، و بر اساس محدودهی ایمن (۲۰–۳۰ cmH₂O) تنظیم کن
یاد بگیر با دقت و بدون وارد کردن هوا یا تخلیهی بیرویه، فشار مناسب ایجاد کنی
📏 یادت باشه که نشت صدا یا کاهش اشباع، زنگ خطره برای چک کردن کاف
🔹 ارزیابی راه هوایی:
نوع راه هوایی بیمار (ETT، تراکئوستومی، ماسک NIV) رو شناسایی کن
محل قرارگیری، فیکس بودن، تمیزی اطراف محل ورود، و صداهای تنفسی رو بررسی کن
🫁 بالا آمدن قرینهی قفسه سینه، صدای ورودی هوا در هر دو ریه و اشباع اکسیژن معیارهای مهمن
🔹 استفاده صحیح از وسایل حفاظت فردی (PPE):
وسایل رو با ترتیب دقیق بپوش (Donning) و بعد از پایان کار، بهترتیب و با احتیاط خارج کن (Doffing)
🧤😷 شیلد، ماسک، گان، دستکش و کلاه باید در جای درست و زمان مناسب استفاده بشن
تمرین کن که بدون تماس با سطح آلوده، همهی مراحل رو تمیز و کنترلشده انجام بدی
🔹 شستوشوی دست در شرایط واقعی:
نه فقط جلوی مربی، بلکه درست لحظهای که دستت به مانکن یا بیمار میرسه
موقعیتهایی مثل: قبل از لمس لوله تراشه، بعد از تماس با پانسمان تراکئوستومی، بعد از برداشتن دستکش
✋ تمرین کن که ناخودآگاه، ولی دقیق دستهات رو هر زمان لازم بود ضدعفونی کنی
📍 ابتدا وظایف مشخصی به هر دانشجو داده میشه (مثلاً تو مسئول فشار کاف هستی، دیگری مسئول PPE و...)
📍 اجرای مرحلهبهمرحله مهارتها زیر نظر مستقیم مربی
📍 ارائه بازخورد فوری: نقاط قوت، اشکالات جزئی، یا خطاهای مهم
📍 تکرار مهارتهایی که با دقت یا ایمنی کافی انجام نشدن
📍 تشویق به فکر کردن بالینی: مثلاً اگر اشباع بیمار افت کرد، چه کار میکنی؟ اول کاف؟ یا دستگاه؟ یا دارو؟
🧠 دانش تئوری بدون تمرین = فراموشی سریع
📏 هر میلیمتر حرکت کاف یا ماسک، میتونه اختلاف مرگ و زندگی باشه
😷 PPE فقط پوشیدن نیست، آگاهانه پوشیدن و درآوردنه
✋ شستن دستها، باید تبدیل به عادت ناخودآگاه بشه
📋 اجرای حرفهای یعنی هم ایمنی بیمار، هم ایمنی خودت
یادت باشه: اینجا ICUـه، نه کلاس درس.
اینجا تمرین میکنی که روزی، وقتی کسی بین زندگی و مرگ ایستاده، تو همون کسی باشی که درست و بهموقع وارد عمل میشه. 💪🩺🛡️
برای تکمیل ارزیابی روزانه، حتماً فرم کیس بالینی امروز را با دقت پر کن و تجربهات را ثبت کن: 🧠💉👨⚕️